خاطرات جنینی و کودکی

از مورخ 1392/5/20 شروع كردي به تكان خوردن. دستتو گاهي اوقات مي زني به نافم پاهاتو مي زني به زير دلم. حس واقعا قشنگيه وقتي كه احساس مي شي. گاهي اوقات از اين طرف به اون طرف شنا مي كني. خيلي جالبه. از اين هفته دنبال بيمارستان خوب و پرستار خوبم. كلا تو اينترنت زياد جستجو مي كنم كه از نظر تغذيه و .. چيزي كم نذاريم. از زماني هم كه گوشات بشنوه برات آهنگ موزارت مي ذارم كه باهوش بشي. دوستت دارم عزيزم و منتظر ديدار بعدي در سونوي سه ماهه دوم هستم.

راستي بايد ار بابايي تشكر وي‍ژه كنم كه انقده مواظب من و شما بوده.كلا تو خونه هم اصلا نمي ذاشت من كار كنم. همش از نظر تغذيه و ... به من و شايگان جونم رسيدگي مي كرد. هر شب بابايي دستشو مي ذاره رو شكمم ( در واقع شايگان را ناز مي كنه) و براش كتاب كليات سعدي و حافط و كتاب شعر هاي كودكانه مي خونه. بعضي وقتها هم فال مي گرفت واسش. امشب كه مورخ 1392/5/23 بود علاوه بر قربون صدقه هاي هر شب مستقيم با شما حرف زد و كلي نصيحتت كرد. ...

مورخ 1392/5/15 رفتيم بابل.زن عمو مني‍ژه جلو در خونه مادرجون ايستاده بود تا منو ديد كلي بغلم كرد و گفت فكر نمي كردم انقده قيافت مثل مامانا شده باشه و بعد ديگه با همه روبوسي كرديم و رفتيم بالا. مادرجون مي گفت از قيافت معلومه كه دختر داري. نمي ذاشتند دست به سياه و سفيد بذارم.